'Εκεί Όπου Τίποτα Δεν Χάνεται', είναι ο τίτλος της 17ης μουσικής δουλειάς τού συνθέτη Μανώλη Γαλιάτσου.

Με επιρροές από την electronic και rock μουσική ερωτοτροπώντας πολλές φορές και με τη jazz

Στηριγμένος σε ποιήματα τών Γιώργου Βέη, Κώστα Βούλγαρη, Λευτέρη Ιερόπαιδος, Νίκου Καρούζου, Αλέξανδρου Μπάρα και Ρώμου Φιλύρα και σε συνδυασμό με αυτόνομες μουσικές συνθέσεις, επιχειρεί ν' αρθρώσει έναν μουσικό λόγο απαλλαγμένο από τα κυρίαρχα και στερεότυπα σχήματα, ανοιχτό, όμως, στον "μη επαγγελματία", αλλά ανήσυχο, ακροατή.

Με τη συνύπαρξη φυσικών, ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών οργάνων και με μια ομάδα 12 μουσικών όπως, ενδεικτικά, ο Σωκράτης Άνθης στην τρομπέτα, ο Ρενάτο Ρίπο στο βιολοντσέλο, η Τζουλιέτα Αβετιάν στο βιολί, ο Ηλίας Θανάσουλας στην ηλεκτρική κιθάρα, ο συνθέτης στο πιάνο, αντιμετωπίζει τη μουσική απροκατάληπτα, ως ενιαία εμπειρία, αποφεύγοντας τις ευδιάκριτες, αλλά κωδικοποιημένες ταξινομήσεις.

Εκεί Όπου Τίποτα Δεν Χάνεται, λοιπόν, μοιάζει να είναι η ύπαρξη ενός μυστικού, εσωτερικού τόπου, στον οποίον τα πράγματα αποκτούν το βαθύτερό τους νόημα, ακόμα κι όταν όλη η πραγματικότητα συνηγορεί για την απουσία κάθε νοήματος. Η μουσική στήνει την αφήγησή της, ακολουθώντας το νήμα αυτής της εσωτερικής αναζήτησης, καθώς συνδέεται και συνδιαλέγεται, την κάθε στιγμή, με τις φανερές πλευρές τού επίκαιρου -και στις πιο βάναυσες πτυχές του- ιστορικού χρόνου. Εκεί όπου τίποτα δεν χάνεται, η ανθρώπινη ύπαρξη αποδεικνύεται ισχυρότερη απ' την ιστορική βία και τις αλλοιωμένες σχέσεις που προκαλεί.

Αυτό εδώ, όμως, είναι απλώς ένα Δελτίο Τύπου, το οποίο, ενώ προσπαθεί ν' αποφύγει τις μεγαλοστομίες, πρέπει ν' αφήσει, παράλληλα, ένα γενικό αποτύπωμα για το τι μπορεί να είναι αυτή η δουλειά. Η πραγματική ουσία, όμως, βρίσκεται φυσικά στη μουσική ακρόαση και στην ξεχωριστή διαδρομή που ο κάθε ακροατής θα διανύσει, απ' την πραγματική του ζωή στη βαθύτερή του ζωή, εκεί όπου τίποτα δεν χάνεται.

Συνοδεύεται από ένθετο βιβλιαράκι με τα ποιήματα, τους μουσικούς που έλαβαν μέρος, φωτογραφίες και άλλες πληροφορίες