Ο δεύτερος προσωπικός δίσκος του Φίλιππου Πλιάτσικα και ο πρώτος μετά τη διάλυση των ΠΥΞ ΛΑΞ, με 12 τραγούδια με τον τίτλο “Τι δεν έμαθε ο Θεός”.

Εχει όλες τις μουσικές επιρροές απ’ την μέχρι τώρα μουσική του πορεία, αλλά κυρίως έχει το καινούργιο μουσικό στίγμα που θέλει να προτείνει μ’ αυτό το δίσκο. Ένα έντονα ρυθμικό ηλεκτρικό ήχο, που συνδυάζεται με ακουστικά όργανα, όπως βιολί, μαντολίνο ή ακορντεόν. Μελωδίες που ξεκινούν απ’ τη Δύση και καταλήγουν σε δημοτικές ή και λαϊκές ακόμα γραμμές.

Στιχουργικά παλεύει να βγάλει στην επιφάνεια θέματα που “έτσι κι αλλιώς”, σύμφωνα με την κρίση του, “θα πρέπει να είναι στην επιφάνεια”. Αυτό που κυρίως τον βασανίζει είναι το μπέρδεμα του σύγχρονου ανθρώπου, η έλλειψη της “καθαρής ματιάς” και της δυνατότητας αποστασιοποίησης από την πλασματική πραγματικότητα που επιβάλλει η σύγχρονη κοινωνία. Τα πρότυπα της εποχής που επιβάλλονται μέσα από το σύγχρονο life style και απειλούν την ευτυχία των ανθρώπων. Ακόμη και η αγάπη και ο έρωτας γίνονται αντιληπτά μέσα από το πρίσμα νεότευκτων “φίλτρων” .

Η μουσική των τραγουδιών είναι δική του, όπως επίσης και οι περισσότεροι απ’ τους στίχους. Σε πολλά από τα τραγούδια τον έχουν βοηθήσει νέοι στιχουργοί (Λήδα Αναστασοπούλου, Εύη Κοράλη, Πόλις Κυριακού, Γιώργος Μαλαμούσης, Νάντια Σπηλιωτοπούλου) .

Ο δίσκος συμπεριλαμβάνει δύο διασκευές. Ένα αγαπημένο τραγούδι του Φίλιππου με τίτλο “Θάλασσα” σε μουσική του Θάνου Μικρούτσικου και στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου που έχει ερμηνεύσει η Milva και το τραγούδι των James “Say Something”, που προσαρμόστηκε στα ελληνικά με τίτλο “Πες Κάτι”.

Στο τραγούδι “Για Αλλο Ταξίδι” ακούγεται σε κάποιο σημείο η φωνή του Bob Marley, ως φόρος τιμής για την αγάπη του στη ζωή και τον τρόπο που την προσέγγισε, καθώς επίσης και ο Μάνος Ξυδούς στα φωνητικά.

Σημαντική και ιδιαίτερη στιγμή σ’ αυτό το δίσκο είναι η συμμετοχή του Δημήτρη Μητροπάνου με μια εξαιρετική λαϊκή ερμηνεία στο τραγούδι “Ενα Αμάξι με Φτερά” το οποίο είναι αφιερωμένο στον Τσε Γκεβάρα, ένα τραγούδι αφιερωμένο στις "μητέρες της πλατείας του Μαίου" στην Αργεντινή, τραγούδι φορτισμένο, αφού φτιάχτηκε μέσα από τις διηγήσεις ενός φίλου του Φιλίππου για το δράμα των γυναικών που έχασαν τα παιδιά τους στη Χιλή του Πινοσέτ.

Συμμετέχουν ακόμη με το μεστό και απέριττο τρόπο τους ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας και ο Διονύσης Τσακνής στο “Χρειάζεται ένα Θαύμα” και η Τάνια Νασιμπιάν με μια αιθέρια ερμηνεία στο “Μακάρι να Ήταν Αλλιώς”.

Συμμετέχουν βεβαίως και πολλοί φίλοι μουσικοί, με πιο έντονη την παρουσία (ακόμη και στην ενορχήστρωση) των Βαγγέλη Καραπέτρου: μπάσο, πλήκτρα, κιθάρες, φωνητικά & πιάνο, Πάνου Τόλιου: τύμπανα & κρουστά, Ακη Αμπράζη: μπάσο, Γιώργου Γιαννόπουλου: τύμπανα, Γιάννη Τσόλκα: πλήκτρα, Αλκη Κωνσταντόπουλου: βιολί & μαντολίνο, Ελευθερία Ναθαναήλ: ακορντεόν, Γιάννη Βουτσινά: μπάσο, Μύρωνα Στρατή: ηλεκτρική κιθάρα, και ο Φίλιππος Πλιάτσικας: ηλεκτρικές, ακουστικές κιθάρες, πλήκτρα & πιάνο.

Αυτός ο δίσκος φιλοδοξεί να εμπνεύσει και να υπάρξει μέσα στη σύγχρονη νέα εποχή και όχι να την ακολουθήσει αβίαστα.

Ο δίσκος συνοδεύεται από ένθετο με τους στίχους των τραγουδιών καθώς και τους συντελεστές.