.«Γελάς»: Ο νέος δίσκος του Χρυσόστομου Σταμούλη με ξεχωριστούς ερμηνευτές

«Σε είδαν να γελάς την αυγή σ’ ερημικά καταφύγια…»

Επτά χρόνια μετά την κυκλοφορία του δίσκου του «Αγάπη σ’ αγαπάω», μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Αρμός», σε μια καλαίσθητη έκδοση με βιβλίο και cd, η τελευταία δουλειά του Χρυσόστομου Σταμούλη με τίτλο «Γελάς».

Περιέχει οκτώ καινούργια τραγούδια (το ένα σε δυο εκτελέσεις) με στίχους του Χρυσόστομου Σταμούλη, του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη, του Παναγιώτη Θωμά, του Μάνου Ορφανουδάκη, του Τάκη Βαρβιτσιώτη, δυο επανεκτελέσεις με λόγια της Μαριλένας Φισκέτι και του Παναγιώτη Θωμά, ένα κείμενο του Γιώργου Σαραντάρη κι ένα από τον Εκκλησιαστή που διαβάζει ο Χρυσόστομος Σταμούλης.

Τραγουδούν ο Γεράσιμος Ανδρεάτος, η Λιζέτα Καλημέρη, ο Γιώργος Καλογήρου, ο Ανδρέας Καρακότας, η Γεωργία Νταγάκη, ο Αλέξανδρος Τζουγανάκης και ο Νίκος Ξυδάκης,

Το βιβλίο, εκτός από τους στίχους των τραγουδιών κι ένα κείμενο του Σταμούλη με τίτλο «Το σαφές ίσως», περιλαμβάνει επιλεγμένα από τον συνθέτη ποιήματα και κείμενα των Κλείτου Κύρου, Μπόρις Βιάν, Ατίκ Ραχιμί, Κικής Δημουλά, Μίλτου Σαχτούρη, Μιχαλόμπα (Γιώργος Σταυρακάκης), Κωστή Παλαμά και Thomas S. Eliot.

Τις ενορχηστρώσεις επιμελήθηκαν ο Θάνος Σταυρίδης, ο Δημήτρης Λάππας, ο Κωνσταντίνος Δημηνάκης και ο Χρυσόστομος Σταμούλης. Παίζουν οι μουσικοί: Γεωργία Νταγάκη (κρητική λύρα), Δημήτρης Λάππας (κιθάρες, τζουρά, μπουζούκι, ηλεκτρικό μπάσο), Θάνος Σταυρίδης (ακορντεόν), Θάνος Μιχαηλίδης (τύμπανα), Αντώνης Σουσάμογλου (βιολί), Γιάννης Στέφος (βιολοντσέλο), Μιχάλης Σαπουντζής (κοντραμπάσο), Γιώτης Κιουρτσόγλου (ηλεκτρικό μπάσο), Αλέξανδρος Τζουγανάκης (λαούτο), Γιώργος Πολυχρονιάδης (κοντραμπάσο), Κωνσταντίνος Δημηνάκης (πιάνο), Άκης Κατσουπάκης (keyboards και rain stick), Κυριάκος Γκουβέντας (βιολί), Μάριος Μακρής (κιθάρα), Μιγκέλ Μιχαηλίδης (Β’ βιολί), Θανάσης Σουργκούνης (βιόλα), Παύλος Μεταξάς (βιόλα), Στέλλα Τέμπρελη (βιολοντσέλο) και Ελευθέριος Γκρούνης (κόρνο).

Οι ηχογραφήσεις του δίσκου έγιναν από τον Απρίλιο του 2018 έως τον Ιούνιο του 2020 στο Cue Productions στη Θεσσαλονίκη, από τον Γιάννη Μαυρίδη, στο Polytropon Recording Studio στη Θεσσαλονίκη, από τους Θάνο Καζαντζή και Λεωνίδα Μπεϊλή, στο Studio LaPiNo από τον Δημήτρη Λάππα και στο 2nd Floor Studio στην Αθήνα, από τον Άκη Μουχλιανίτη. Οι μίξεις και το mastering έγιναν στο Cue Productions από τον Γιάννη Μαυρίδη, ενώ η διεύθυνση παραγωγής είναι του Χρυσόστομου Σταμούλη και του Θάνου Σταυρίδη.

Λίγα λόγια για το δίσκο : Για όσους ενδεχομένως δεν γνωρίζουν, ο Χρυσόστομος Σταμούλης, εκτός από συνθέτης και στιχουργός, είναι καθηγητής θεολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και μαέστρος της χορωδίας του Πολιτιστικού Σωματείου «Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος» Θεσσαλονίκης. Νομίζω πως εμείς οι Θεσσαλονικείς πρέπει να νιώθουμε τυχεροί. Κι αυτό γιατί δεν τον έχει «ρουφήξει» ακόμη το «χωνευτήρι» της Αθήνας, ζει μόνιμα και δραστηριοποιείται στην Θεσσαλονίκη

Όπως και στο «Αγάπη σ’ αγαπάω» έτσι κι εδώ ο Σταμούλης συνδυάζει τη μπαλάντα με το «έντεχνο» λαϊκό τραγούδι, ενώ στα «Φίλτρα της πανσελήνου» είναι εμφανείς οι επιρροές από τη μουσική παράδοση της Μικρας Ασίας. Επιλέγει μάλιστα, να συνδυάσει το κλασικό με το νέο, μελοποιώντας, εκτός από τα δικά του, ποιητές όπως ο Γιώργος Σαραντάρης, ο Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης και ο Τάκης Βαρβιτσιώτης, αλλά και νεότερους όπως ο Μάνος Ορφανουδάκης και ο Κύπριος Παναγιώτης Θωμά.

Εκτός από τα καινούργια τραγούδια, σε αυτό το δίσκο περιλαμβάνεται και η «Λιταία Πύλη» σε στίχους Μαριλένας Φισκέτι, που είχε πρωτοτραγουδήσει o Μανώλης Χατζημανώλης στον ομώνυμο δίσκο το 1998, αυτή τη φορά με τον Ανδρέα Καρακότα. Ακούγοντας τόσο αυτό, όσο και τα άλλα δυο τραγούδια με τη φωνή του Ανδρέα, αναρωτιέμαι γιατί Σταμούλης και Καρακότας, αν και είναι πολλά χρόνια φίλοι και συνεργάτες, δεν έχουν προχωρήσει ακόμα σε μια ολοκληρωμένη δουλειά. Με κίνδυνο να καταντήσω βαρετός, θα γράψω για μια ακόμη φορά πως θεωρώ τον Καρακότα έναν από τους σημαντικότερους λαϊκούς ερμηνευτές της γενιάς του, ο οποίος όμως, από δικές του επιλογές και λόγω του ειδικού βάρους των πρώτων συνεργασιών του στη δισκογραφία με τον Απόστολο Καλδάρα και τον Μάνο Χατζιδάκι, έμεινε σχετικά πίσω όσον αφορά το πρωτότυπο, δικό του ρεπερτόριο…