«Os arhaios anemos», rapsodia yia dyo fones ke kouideto
To liriko ergo tou Miki THeodoraki «Os Arhaios ¶nemos», se poiisi tou piiti Dionysi Karadja graftike tin anixi tou 1987 ke kikloforise to fthinoporo tis idias hronias, me tis fones tou idiou tou sintheti ke tis Sofias Mihailidi. Gia logous pou den shetizode me tin kallitehniki axia tou ergou, de gnorise tin anagnorisi pou tha tou axize. (Ena haraktiristiko tou avtoy tou diskou itan pos epeze mono i proti plefra. Ola ta kommatia itan grammena mono stin proti plefra).
To ergo ihografithike ton perasmeno Genari me protovoulia ke meriki horigia tou Eiropaikoy Panepistimiou Kyprou, me tis fones tou Mpabi Tsertou ke tis Eirinis Karayianni ke apaggelia tou idiou tou piiti. Apoteleite apo dodeka meri opou i adriki me ti ginekeia foni eine se dialogo metaxy tous alla ke me ta solistika organa. I oli atmosfera tou ergou eine akros liriki, erotiki ke piitiki me edones armonikes enallages ke poly zodanes ikones me epikratestera ta stiheia tis thalassas ke tou anemou pou imnoyn tin ellinikotita ke tin eonia agapi. Stis 22 Oktovriou 2017 to «Os arhaios anemos» parousiastike zodana sto theatro tou Eiropaikoy Panepistimiou Kyprou, sta plaisia tou politistikoy mina pou itan afieromenos ston Miki THeodoraki.
I nea ihografisi pragmatopiithike sto studio Odeon me iholipti ton Ilia Lakka. I kallitehniki epimelia itan tou Dimitri Papaggelidi ke tis Marilizas Papadoyri Papaggelidi.
Paizoun i mousikoi: Dimitris Papaggelidis (klasiki kithara), Mariliza Papadoyri Papaggelidi (violodselo), Tina Desylla (oboe, cor anglais), Giannis Tsertos (piano), Dimitris Tsekoyras (kodrabaso).
To portreto tou exofyllou ke ikastika dianthismata enthetou eyinan apo ton Mihali Perdika (Mikis THeodorakis Papaggelidis) ke i organosi paragogis apo ton Alexandro THeodoraki Papaggelidi.
«I vathia hara tou pappoy Miki»
Apo tous dekades kyklous tragoudion pou egrapsa stin dekaetia tou ΄80 ke pareminan agnosti sto elliniko kino, o kyklos «Os arhaios anemos» eine o pio adikimenos. Ke yia ton logo avton, o pio agapimenos mou.
O spanios lirismos tis poiisis tou Dionysi Karadja se morfi enos fadastikoy dialogou me vrike se mia epohi pou epihiroysa tin exodo apo to toniko systima grafodas polyhromes melodies se sindiasmo me sineheis armonikes metatropies, etsi pou o Logos, to Melos ke i Armonia les ke itan i proektasi tou ponou tis psihis ke tou erota.
Gia ton logo avton heretizo tin kenoyria ekdosi tou ergou avtoy pou toso poly me goitefse to akousma tis. Eine oli iperohi!
As mou epitrapei omos na ekfraso tin vathia hara tou pappoy Miki yia ta dio eggonia tou: ton Miki yia ta panemorfa stolidia sto exofillo ke sto entheto tou CD ke ton Alexandro pou kani to proto tou vima ston horo tis paragogis. (Mikis THeodorakis)
Liga loyia tou piiti
O erotas, os arhaios anemos, xegimnoni epifanies ke fotizi vathi. Periferete se steries, thalasses ke somata ke diaperna eones ke patrides. Mesa apo ton mytho, ti mnimi, to pathos, ton pono ke ton thriamvo anakenizi ton dialogo tou anthropou me ton eavto tou, ton allon ke ton kosmo. Diefkolyni tin apokalipsi tis alithias ke tin emvathinsi tis eleftherias, sistatikon stiheion tis politikis orimotitas ke tis prosopikis avtopepoithisis ke efthynis.
To ergo «Os arhaios anemos», me ti sinehi roi ton mousikon ikonon ke tin enallagi andrikis ke ginekeias fonis, anadiknyi ton erota os ekleptismeni -esoterikis katagogis- apaitisi zois, apenadi stin axesti -exoterikis proelefsis- dynami epivolis
pou sinista ti varvarotita. (Dionysis Karadjas)
O diskos kikloforei apo ton «Kathrefti ihon alithinon».
|