Toν Μάιο του 1988, τρία χρόνια μετά το «Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ» με την Άλκηστις Πρωτοψάλτη, το «αχτύπητο» δίδυμο εκείνης της εποχής, ο Σταμάτης Κραουνάκης με την Λίνα Νικολακοπούλου, παρουσίασε άλλον ένα δίσκο «σταθμό», με ερμηνεύτρια, αυτή τη φορά, την Τάνια Τσανακλίδου και τίτλο «Μαμά γερνάω». Ο δίσκος κυκλοφόρησε από την CBS.

Ένας δίσκος με τους τρεις συντελεστές να βρίσκονται στην καλύτερη, φάση της καριέρας τους… Όλα τα τραγούδια έχουν κάτι σημαντικό να πουν, από τα πιο εσωστρεφή, όπως η «Ζελατίνα», μέχρι τη «Σουλτάνα τη Φωφώ».

Οι «Μοίρες», το «Πάτωμα» και φυσικά το συγκλονιστικό «Μαμά γερνάω», είναι ένα από τα σπουδαιότερα ελληνικά τραγούδια…

Ο δίσκος κλείνει με μια στιγμή - ντοκουμέντο. Το «Μαμά γερνάω» (σαν «Υστερόγραφο») σε μια διαφορετική εκτέλεση, με το πιάνο και την Τάνια Τσανακλίδου, που ερμηνεύοντας φορτισμένη συναισθηματικά, αφού ήταν η εποχή που είχε χάσει τη μητέρα της, διακόπτει το τραγούδι λέγοντας «…δεν μπορώ άλλο…». Ευτυχώς, οι «χαρακιές» της ψυχής της, μεταφέρθηκαν και στις «χαρακιές» του βινυλίου... Η στιγμή είναι μοναδική και αποκαλυπτική...